Nie wiem czy wiecie, ale bardzo lubię statystyki. Prowadzę je praktycznie w każdej dziedzinie swojego życia, nie tylko zawodowego. Wiem, że może się to wydawać dziwne, szczególnie że jestem humanistką, ale od dziecka lubię je prowadzić. Pozwala mi to w pracy również wyłapać najczęściej zgłaszane problemy przez moich klientów. W mijającym tygodniu najczęstszym problemem z jakim zwracali się do mnie nabywcy psów była ich przedwczesna śmierć. Śmierć ta zazwyczaj związana była z wadami fizycznymi i innymi chorobami.
I tutaj pojawia się nam pytanie – jakie uprawnienia przysługują nabywcy w takim przypadku.
Śmierć psa po nabyciu od hodowcy
W przypadku śmierci psa po jego nabyciu od hodowcy należy rozważyć dwa przykłady.
- śmierć następuje w okresie obowiązywania rękojmi – tj. w okresie 2 lat od chwili wydania psa.
- śmierć następuje w okresie dłuższym aniżeli 2 lata od chwili wydania psa.
Pierwszy przypadek jest przypadkiem najprostszym – będziemy korzystać z uprawnień wynikających z rękojmi (o czym niżej), ale jeśli jeszcze nie zapoznałeś się z treścią mojego wpisu o rękojmi to odsyłam cię -> Czy hodowca odpowiada za wszystko? Kilka słów o rękojmi w wersji 2.0
Przypadek drugi pod względem prawnym jest bardzo ciekawy. Jak już wiecie (a jeśli nie to przypomnijcie sobie Czas obowiązywania rękojmi z tytułu sprzedaży psa ) rękojmia obowiązuje co do zasady przez okres 2 lat od chwili wydania psa.
Jednak co się stanie jeśli pies odszedł z powodu np. wady wrodzonej która aktywowała się już po upływie 2 lat od chwili jego wydania?
W tym przypadku nie jesteśmy jako nabywcy bezsilni. Możemy próbować domagać się od hodowcy odszkodowania na zasadach ogólnych tj. art. 471 kodeksu cywilne.
„Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.”
Pomimo, że prawo dopuszcza taką możliwość to byłabym bardzo ostrożna przy zastosowaniu tegoż przepisu do stosunku sprzedaży psa. W tym miejscu każdy z was powinien zadać sobie pytanie – a czym ten przepis różni się od rękojmi?
Odpowiedź na powyższe jest bardzo prosta – praktycznie wszystkim pod względem prawnym. W tym postępowaniu to na nabywcy jako powodzie będzie spoczywał obowiązek wykazania, że śmierć psa nastąpiła z wyłącznych przyczyn za które odpowiedzialność ponosić będzie hodowca jak również iż w związku z nieprawidłowym wykonaniem umowy tj. sprzedażą chorego psa, nabywca poniósł szkodę.
Przyznam, że ja w imieniu klienta nie wniosłabym takiego pozwu z uwagi na ogromne ryzyko przegranej. Oczywiście konieczna byłaby analiza każdej sprawy indywidualnie. Jednak sygnalizuje wam taką możliwość 🙂
To co spotyka większość moich klientów:
Śmierć psa w okresie obowiązywania rękojmi
Najczęstszym zjawiskiem jest jednak śmierć psa w trakcie obowiązywania rękojmi – zazwyczaj są to przypadki kiedy pies odchodzi w krótkim czasie od chwili odbioru od hodowcy.
W pierwszej kolejności zastanowić musimy się nad sytuacją w jakich okolicznościach śmierci będziemy mogli w ogóle mówić o odpowiedzialności hodowcy. Jak wiecie z wpisów z zakresu rękojmi – hodowca ponosi odpowiedzialność za wady które istniały w chwili wydania psa – przyjmujemy w kynologii że najczęściej będą to wady wrodzone i genetyczne ewentualnie choroby które już istniały w chwili wydania. Reasumując, o odpowiedzialności hodowcy możemy mówić wyłącznie w sytuacji jeśli pies odejdzie z powodu choroby za którą hodowca może ponosić odpowiedzialność w świetle przepisów prawa.
Dla przykładu:
W przypadku śmierci psa spowodowanej zjedzeniem zabawki czy potrąceniem przez samochód logicznym jest, że nie będziemy mogli dochodzić roszczenia od hodowcy z tytułu rękojmi.
W przypadku jednak gdy pies odejdzie np. na wrodzoną chorobę serca wtedy w pełni skuteczne staje się roszczenie do hodowcy.
Jeśli już odpowiedzieliśmy na pytanie kiedy możemy rościć roszczenie do hodowcy, to kolejnym pytaniem jest jakie uprawnienia przysługują nabywcy.
Uprawnienia nabywcy w przypadku śmierci psa
Utrata przedmiotu umowy – czyli naszego psa – z przyczyn za które ponosi odpowiedzialność hodowca (sprzedający) jest przypadkiem specyficznym. Już wiemy, że możemy pociągnąć hodowcę do odpowiedzialności, ale jakiej?
Katalog uprawnień z tytułu rękojmi jest jasno określony w przepisach prawa – obniżenie ceny, odstąpienie od umowy, żądanie wymiany na towar wolny od wad lub naprawa towaru.
W przypadku definitywnej utraty przedmiotu umowy konieczne jest dopasowanie przepisów rękojmi do sytuacji. W mojej ocenie nie możemy mówić o odstąpieniu od umowy (co chyba jest najczęściej spotykane w takim zakresie) ponieważ nabywca jako odstępujący nie ma możliwości zwrotu zakupionego towaru.
W mojej ocenie nabywca winien dochodzić się zwrotu uiszczonej ceny. Tutaj jednak pojawia się pytanie – czy całej ceny czy swoistego jej obniżenia. Osobiście jestem zwolennikiem dochodzenia całości ceny powołując się na fakt, że zakupiony „przedmiot” nie nadaje się do celu określonego w umowie. Z daleko posuniętej ostrożności procesowej również można próbować dochodzić obniżenia ceny np. do 1 zł. Takie przypadki również znam z praktyki.
Dalsze postępowanie nie różni się już niczym innym od dochodzenia uprawnień przy innej wadzie 🙂
****
Życzę wam na weekend miłej lektury.
Uważajcie na siebie w tych trudnych czasach.
