Drogi Hodowco nie przedsiębiorco

Zbliża się okres letni, kiedy nikt z Was Drodzy Czytelnicy pewnie nie zastanawia się nad kwestiami prawnymi prowadzonej hodowli psów rasowych. Dlatego na wpis po długiej przerwie (mojej urlopowej :)) postanowiłam właśnie wybrać taki zapomniany przez wielu temat.

Zapewne nie wielka ilość hodowców zastanawia się nad faktem czymże jest jego hodowla w świetle obowiązujących przepisów prawa.

            Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa hodowla psów rasowych stanowi dział specjalny produkcji rolnej. Większość znanych mi hodowli właśnie określa swoją działalność jako dział specjalny produkcji rolnej nie wiedząc jakie są tego konsekwencje oraz zalety (w zależności od wielkości hodowli). Dział specjalny produkcji rolnej powstał na potrzeby opodatkowania prowadzenia hodowli psów rasowych (oraz innych działów specjalnych produkcji rolnej). Jak każdą działalność i tą ustawodawca postanowił zakwalifikować do jakiejś grupy ze względów podatkowych.

Zakwalifikowanie hodowców psów rasowych do działów specjalnych produkcji rolnej ma wiele konsekwencji. Pierwszą i w mojej ocenie najważniejszą jest fakt, że w rozumieniu formalnym hodowca nie jest przedsiębiorcą. Dlatego też hodowcy będący wyłącznie działem specjalnym produkcji rolnej nie opłacają składek do ZUS czy też nie mają obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych hodowli. Oczywiście kolokwialnie mówić minusem takiego rozwiązania jest fakt, że hodowca nie odprowadza składek na ubezpieczenia oraz składek emerytalnych, czyli reasumując osoba która prowadzi wyłącznie hodowlę psów rasowych nie uzyska na tej podstawie emerytury. Hodowcy nie są również zobowiązani do prowadzenia księgowości hodowli.

Każdy hodowca wie, ile kosztów ponosi w związku z prowadzoną hodowlą m.in. koszty wyjazdów na wystawy, zakup karmy, suplementów, opieka weterynaryjna itp. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej hodowca wydatki te mógłby sytuować po stronie kosztów poprowadzonej działalności gospodarczej, ale jako dział specjalny produkcji rolnej nie ma takiej możliwości.

Innymi ujemnymi konsekwencjami prowadzenia hodowli jako działu specjalnego produkcji rolnej jest ograniczona możliwość ochrony przydomka hodowlanego oraz dobrego imienia hodowli. W mojej ocenie utrudniona jest również ochrona puli genetycznej danej hodowli.

 Jednakże hodowca uznawany może być za przedsiębiorcę w rozumieniu materialny ponieważ prowadzi on w sposób ciągły, zorganizowany oraz zazwyczaj w celach zarobkowych swoją działalność hodowlaną. W związku z tym, niejednokrotnie w sporach sądowych  hodowca pomimo, że w rozumieniu formalnym nie jest przedsiębiorcą uznawany jest za podmiot w pełni profesjonalny i stosowane są w stosunku do niego przepisy m.in. zaostrzające przepisy o rękojmi z tytułu sprzedaży jak do przedsiębiorcy. W szczególności w zakresie sprzedaży pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem.

W mojej ocenie dopuszczalne jest również prowadzenie hodowli psów rasowych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Opłacalność tego rozwiązania zależy od wielkości stada hodowlanego.

Taki krótki wpis na rozgrzewkę 🙂